Warsztat pracy oraz nauki studentów pedagogiki

Problemy autoedukacji  nabierają szczególnego znaczenia  w społeczeństwie wiedzy, realizującego ideę uczenia się przez całe życie. Obecnie warto podejmować refleksję nad praktyką studiów wyższych  z perspektywy nauk pedagogicznych,  z uwagi na to, że procesy przemian nie ominęły  szkoły wyższej, wręcz  daje o sobie znać potrzeba rozważań nad warsztatem pracy i nauki studentów pedagogiki. Niniejsze opracowanie wpasowuje się w te potrzeby. W rozdziale pierwszym przedmiotem rozważań stała się szkoła wyższa jako środowisko pracy studenta, formy i metody kształcenia na szczeblu akademickim oraz kwestia nauki studiowania. W rozdziale drugim ukazane zostało szerokie tło warsztatu pracy, na jego kształt wpływają  bowiem wartości, postawy, aspiracje życiowe studentów  oraz specyficzny etap  ich rozwoju psychofizjologicznego; została w nim też podjęta próba sporządzenia  szkicu studenta jako ucznia i nauczyciela samego siebie. W rozdziale trzecim omówiona została istota oraz integralnie z sobą związane składniki warsztatu pracy – najpierw materialne, organizacyjne, a następnie samokształceniowe, osobowe. Całość dopełnia Aneks w postaci programów wybranych przedmiotów kształcenia na kierunku pedagogika, wykazy podstawowych pojęć pedagogicznych oraz recenzji prac o zastosowaniu podejścia systemowego w pedagogice. Taki systemowy obraz i całościowy punkt widzenia warsztatu pracy i nauki studentów pedagogiki uświadamia i podkreśla wewnątrz- i zewnątrzsystemowe związki tych wszystkich kwestii, ukazuje warsztat pracy w szerokiej perspektywie, co pozwala go lepiej zrozumieć, zastosować, a nawet – wydaje się – określić jako czynnik decydujący o powodzeniu kształcenia i samokształcenia w szkole wyższej. Książka może okazać się przydatna dla nauczycieli akademickich, przede wszystkim młodszych stażem, głównie jednak adresowana jest ona do studentów pedagogiki i poszukujących wskazówek sprzyjających optymalizacji procesu studiowania i jego efektów.