Rodzice nonkonformistów

Nonkonformiści przełamują utarte, zrutynizowane i aktualnie niefunkcjonalne dla grupy czy społeczeństwa ideologie, wzory myślenia, oceniania i funkcjonowania. Pełnią więc kluczową rolę w twórczym cyklu przemian cywilizacyjno-społecznych.

Nonkonformista to osoba, którą charakteryzuje z jednej strony tendencja do samodzielności myślenia, oceniania i działania na bazie autonomicznego systemu wartości oraz gotowość do ich wyrażania i obrony.  Z drugiej strony nonkonformizm to tendencja do „niezależności społecznej” wyrażająca się w oparciu, czy przeciwstawieniu się społecznym naciskom oraz braku uwrażliwienia na normy społeczne, ale bez nastawienia na ich łamanie.

Jednak obok nonkonformistów, istnieją również konformiści, których zadaniem jest zachować dotychczasowy porządek rzeczy i świata.

Zasadnicza problematyka pracy dotyczy zagadnienia różnicy w postawach i kompetencjach oraz systemie wartości i samoocenie rodziców, których dzieci są osobowościowo konformistyczne i nonkonformistyczne. Pytanie też, czy rodzice i dzieci konformistów i nonkonformistów są podobni w systemie wartości i samoocenie pomimo różnicy pokoleniowej. W książce podejmuje się zagadnienie wychowania nonkonformistów przez rodziców oraz implikacji postaw i kompetencji rodzicielskich we właściwościach osobowościowych dzieci, takich jak system wartości i samoocena. Ujmując globalnie, należy stwierdzić, że niniejsza praca podnosi temat rodzicielskiego zaplecza nonkonformizmu. Analizuje rodzicielski predyktor nonkonformizmu w psychologicznej przestrzeni teoretycznej i badawczej. Celem rozważań jest próba teoretycznego i empirycznego znalezienia typu postaw i kompetencji rodzicielskich matki i ojca, prowadzących do wychowania nonkonformisty.

Książka może zainteresować rodziców, psychologów, psychoterapeutów, socjologów i studentów.