Lingwosemiotyczna teoria doświadczenia. Tom drugi. Doświadczenie potoczne a językowy obraz świata

U podstaw omawianej pracy leży hipoteza lingwosemiotyczna; zadaniem lingwosemiotycznej działalności naukowej jest eksplikacja myślenia racjonalnego, w sztuce – obrazowa reprezentacja przeżyć estetycznych, w dziedzinie światopoglądowej – kreacja bytów informacyjnych (filozofia istnieje tylko i wyłącznie w formie językowej, a tworzenie lub uświadamianie sobie istnienia jakichś wartości aksjologicznych, sensów epistemologicznych czy bytów ontologicznych to po prostu tworzenie nowych jednostek leksykalnych). W dziedzinach doświadczenia realnego cele i zadania działalności lingwosemiotycznej są nieco inne: w życiu ekonomicznym to efektywna komunikacja racjonalna, w życiu społeczno-etycznym – emocjonalna komunikacja perswazyjna, a w potocznym strumieniu codzienności – eksplikacja poczucia istnienia jako bytu społecznego (czyli wyrażenia własnej istoty dla zaspokojenia pierwotnych potrzeb egzystencjonalnych). Rozważania metodologiczne (w odróżnieniu od badania źródłowego) mają na celu opis pewnej konkretnej sytuacji empirycznej, występującej w konkretnym czasie i konkretnym miejscu, lecz przede wszystkim objaśnienie zasad bytowania/istnienia obiektu oraz zasad jego badania w pewnym nurcie naukowo-filozoficznym. Ta książka może być interesująca zwłaszcza dla Polaków otwartych na inny punkt widzenia niż ten, do którego zostali przyzwyczajeni przez szkołę i media, zainteresowanych wizjami świata wykreowanymi poza kręgiem polskiej tradycji intelektualnej (większość źródeł naukowych i filozoficznych, na których autor oparł swoje rozważania pochodzi z rosyjskiego, ukraińskiego, zarówno radzieckiego, jak i postradzieckiego kręgu ludowego). Jest on również dla tych, którzy chcieliby zobaczyć „wschodni”, postradziecki obraz świata od wewnątrz i są gotowi do spojrzenia na własne stereotypy kulturowo-cywilizacyjne z zewnątrz.