Kapituła uniejowska do początku XVI wieku

Praca należy do nurtu badań nad polskimi kapitułami kolegiackimi w okresie średniowiecza. Nurt ten, dotyczący kapituł katedralnych, a także coraz częściej – kolegiackich, właściwie dopiero w ostatnich latach uległ zintensyfikowaniu, ukazując wciąż nowe kwestie oczekujące na wyjaśnienie i nowe kierunki poszukiwań. Głównym celem autorki było jak najdokładniejsze zrekonstruowanie organizmu i zasad funkcjonowania, form działalności i instytucjonalnych powiązań konkretnej kapituły w Uniejowie, osadzonej w określonych, lokalnych warunkach, uzależnionej zarówno od nich, jak też potrzeb arcybiskupów gnieźnieńskich. Poszczególne części i rozdziały pracy różnią się między sobą charakterem, mają inny układ treści, o czym zdecydowały źródła. W sytuacji, gdy do tej pory o kapitule uniejowskiej nie było wiadomo prawie nic, to właśnie źródła, zarówno drukowane, jak i w dużej mierze rękopiśmienne, odgrywały główną rolę. Część pierwsza pracy opisuje strukturę kapituły, obejmując takie zagadnienia, jak: geneza korporacji w Uniejowie, hierarchia prebend i stanowisk wewnątrz niej, omówienie statutów, charakterystyka własnościowa oraz relacja o tej części szpitalnictwa, która była związana ze zgromadzeniem kanoników. Część druga to katalog duchowieństwa kapitulnego: prałatów, kanoników, wikariuszy, zawierający biogramy poszczególnych osób. Wykaz obejmuje następujące dane: pochodzenie, wykształcenie, stopień święceń, stanowiska uniejowskie, inne posiadane prebendy, urzędy i funkcje. Jest skonstruowany pod kątem ukazania miejsca kapituły uniejowskiej na tle kariery danego duchownego. Katalog, choć wydzielony jako odrębny, nie jest tylko prostym aneksem. Ma wartość równorzędną z pierwszą częścią pracy, albowiem pozwolił na wyciągnięcie wniosków dotyczących kapituły jako całości, a także informacje stąd pochodzące świetnie uzupełniały treść opisującą strukturę. Praca przeznaczona jest przede wszystkim dla specjalistów zajmujących się kapitułami i ich duchowieństwem.