Polskie rzymskokatolickie duchowieństwo diecezjalne

Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie udziału polskiego rzymskokatolickiego duchowieństwa diecezjalnego w pracy charytatywnej Rady Głównej Opiekuńczej 1939-1945. Działalność RGO była tylko wycinkiem aktywności duchowieństwa w okresie wojny i okupacji. Kapłani działali bowiem również w organizacjach pomocowych Kościoła (np. w Caritasie) oraz w instytucjach cywilnych (Polski Czerwony Krzyż, pomoc organizowana przez struktury Polskiego Państwa Podziemnego). Uczestniczyli też w czynie zbrojnym, głównie w Armii Krajowej i Narodowych Siłach Zbrojnych. W pracy omówiono udział liczbowy księży w strukturach organizacji, stopień ich aktywności oraz ofiarność na rzecz Rady Głównej Opiekuńczej. Ze względu na charakter opracowania do minimum ograniczono informacje dotyczące skali pomocy w poszczególnych placówkach, pokazano natomiast wkład kleru w rozwój opieki. Książka ma układ problemowy. W pierwszym rozdziale wskazano na uwarunkowania, które sprzyjały lub stały na przeszkodzie pracy społecznej księży, drugi poświęcony został ich aktywności w zarządach komitetów opiekuńczych, a w trzecim przedstawiono ich liczebność w delegaturach (członkowie delegatur i współpracownicy) oraz rozproszenie terytorialne. Rozdział czwarty traktuje o aktywności duchownych (członków zarządów i współpracowników) w delegaturach, w piątym zaś zaprezentowano skalę ich ofiarności na rzecz Rady Głównej Opiekuńczej z dochodów parafialnych (tace, puszki, kwesty) oraz zakres pomocy indywidualnej (prywatnej).