Metafory prawa moralnego w dyskursie religijno-etycznym. Studium lingwistyczno-kognitywne

Książka składa się z dwóch części. Część I (teoretyczno-metodologiczna) zawiera dwa rozdziały. W rozdziałach tych zostały opisane narzędzia służące do przeprowadzenia analizy metafor. Są to przede wszystkim: metafora kognitywna według Lakoffa i Johnsona (z uwzględnieniem wielu aspektów, m.in. koherencji systemu metaforycznego, klasyfikacji metafor pojęciowych, a także przekształceń metonimicznych), model metaforyczny, scenariusz metaforyczny, pojęcie profilowania i ramy interpretacyjnej. W rozdziale 2 porównano dwa podejścia stosowane w analizie metafor pojęciowych: podejście semazjologiczne i onomazjologiczne, z uwzględnieniem najważniejszych prac badawczych stosujących obie metody. Część II pracy rozpoczyna rozdział 3, który jest w całości poświęcony wyjaśnieniu domeny docelowej prawa moralnego, rozumianego najogólniej jako zbiór norm moralnych tkwiących w naturze człowieka. Przedmiotem szczegółowego zainteresowania Autora stała się różnica między potocznym a chrześcijańskim rozumieniem i przestrzeganiem norm etycznych, jako punktem wyjścia do konceptualizacyjnego ich ujęcia w metaforach językowych, zarówno w języku potocznym, jak i w dyskursie religijno-etycznym. Ponadto Autor zwrócił uwagę na pojęcie i strukturę aktu rozumowo-wolitywnego człowieka , a także miejsce uczuć i intuicji w doświadczaniu powinności moralnej. Wiedzę bowiem na ten temat odzwierciedlają także metafory językowe, np. sposoby poznawania dobra i zła, zachowanie się agensa wobec zła, sposób radzenia sobie przez niego ze złymi uczuciami i skłonnościami, udział rozumu i emocji w świecie walki wewnętrznej podmiotu doznającego. Rozdziały 4-9 ukazują wszystkie możliwe sposoby konceptualizacji DOBRA i ZŁA moralnego, ze szczególnym uwzględnieniem pojęcia ZŁA. Efektem tego są modele metaforyczne związane z doświadczeniem dobra i zła, a także ze sposobami radzenia sobie ze złem moralnym. Podstawę opisu tych modeli wyznaczają same metafory językowe, związane z podstawowymi schematami przedpojęciowymi: POJEMNIKA, WIĘZI, MANIPULACJI, WIZJI, SŁUCHU, CZUCIA, ŹRÓDŁO-ŚCIEŻKA-CEL, SIŁY, WALKI i innych. Modele te są względem siebie komplementarne, bo zwracają uwagę na różne aspekty: ocenę, czy coś jest dobre lub złe. Interesujące są również różnice w rozłożeniu akcentów semantycznych w oglądzie potocznym i chrześcijańskim (częściowe wnioski zawierają rozdziały 5-9, a podsumowanie ogólne znajduje się w zakończeniu).